Saturday, October 13, 2007

eerste ervaring

Mijn eerste ervaring met... Gothic
Nu, ik ken gothic wel, wie niet?

Maar deze nacht ben ik met een paar vrienden meegemogen naar een echtige gothic-feestje. Iemand die zij kende verjaarde en gaf een verjaardagsfeest in Pand Demonium, blijkbaar vlakbij mijn kot, een echt metal café.
Toen ze me meevroegen (ik wist dat er een gothic-act ging zijn, of hoe je het ook noemt) had ik vreemde gevoelens. Ik zag me voor hoe ik daar bekeken ging worden door SM-lovers, overal pieken, piercings, tattoos, bloed, vampieren, koala's, zwart, zwart en nog eens zwart, zwepen, make-up (ook bij de jongens, mss zelfs meer als bij de meisjes), satanisten, en ander vreemde elementen (maar vergeet de koala's).
Ik twijfelde dus om mee te gaan. Het hielp ook niet dat twee van de drie vrienden die me uitnodigden gekleed waren in Metal-outfit: kompleet van combat-boots tot Blind Guardian t-shirt tot lang haar. Maar moedig als ik ben, ging ik mee :-).

En ik heb me rot geamuseerd! Ok, de vampierlook-a-likes waren er, de SM-lovers ook, maar dat hield me niet tegen. Ik zag verbazend genoeg meer glimlachen dan ik had verwacht van de gekwelde zielen. Waarom had ik toch zo'n vooroodelen?

Het hielp wel dat er een gratis vat werd gegeven en dat ik mocht meedrinken :-D. De live-act was super. Blijkbaar heb je ook twee soorten gothic muziek (als het er niet meer zijn). Je hebt de melodieuze zangfenomenale en soms geschreeuwde fantasy-like; en de andere zo de met overvolle beats, industrial look, post-acopalyptische stijl.
Deze groep was van het tweede.
Een Dj-standje bracht hevige beats en quasi-melodie; een zanger zong diepgaande lyrics, versterkt door een microfoon en vervormingselementen; en een danseresje op de achtergrond maakte het kompleet.

Gothics dansen heel grappig. Ok, dansen op zich is altijd grappig, dus zoveel meer was het niet. Maar de bewegingen die ze maken, als vanuit een trance, zijn heel intrigerend tot bijna verslavend om naar te kijken. Ik heb geprobeerd mee te doen, maar ik vrees dat ik helemaal niet zo goed was als die kerel die naast me stond. Ze veroveren zo ongeveer 2m² en daar dansen ze door om de beurt je rechtervoet of linkervoet naar voor te bewegen en terug. Ondertussen moeten je armen zowat mee bewegen op de beat van de muziek, alsof het rubbers zijn.
Ik beschrijf nu gewoon mijn bevindingen over hoe die kerel naast me dansde, mijn rolmodel van die avond.

De kledij is natuurlijk ook een lust voor het oog. Of je kiest voor een zwart-donkere of voor een wit-heldere look. Heel je kleding moet bij elkaar passen. Van top tot teen in een gewaad, jurk, jaren 1800 stijl of militair. 'Goggles' waren de spreekwoordelijke kers op de taart. Dat of gasmaskers, BB-guns, handboeikes,... De accesoires moeten uiteraard passen bij het totaalpakket, ik heb het gevoel dat gothic zeer mode-bewust zijn. Alhoewel ik nooit mij zo zie gekleed gaan, vond ik dat ze heel modieus waren. Ik voelde me minderwaardig met mijn basketsloefkes. Maar voelde me wel geaccepteerd zoals ik was, dat was een boost voor mijn ego, bedankt!

Conclusie: ik ga minder vaak naar mijn vooroordelen kijken/luisteren!

Friday, October 12, 2007

Verwaarlozende blogger

Dat ben ik, ik verwaarloos mijn blog.

En weet je, ik vind het wel erg, maar is het zo erg?
Wat betekent een blog voor me?
Wat betekent het voor JOU?

Kom, soit, hup... is het niet een cliché-onderwerp?

Ik moet zeggen, ik heb er vaak bij stilgestaan. Motivatie zoeken, onderwerpen zoeken, originele concepten voeken... En je ziet wat ervan komt :-D.
Het handigst is een blog zien als een dagboek, een journaal, van je leven, maar dat gaat toch niet? Je post het op internet! Je kan je niet laten gaan.
En als ik een origineel concpet wil uitvoeren, moet ik me daar meer toe wijden, een beetje meer verantwoordelijkheid op me nemen en het volhouden. Wil ik dat wel?
Neen, ik denk dat ik verder ga doen als ik nu bezig ben, door na een paar maand eens iets te posten. Ik denk dat het iets therapeutisch heeft.
Stel je voor, gewoon iets typen, niet veel nadenken, over iets heel stoms (neem dit bericht nu :-)) en niet stil staan wat de anderen ervan gaan vinden. Maar wel een onderwerp nemen waar je niemand mee kwetst, het is nu ook een openbaar medium.
Sommige kunnen dat, zo provoceren, ik heb daar respect voor, maar dit is niet zo'n blog.
Is dit wel een blog? :-p!

Waha